Znana od co najmniej dziesięciu tysięcy lat dynia to wszechstronny pokarm bogaty w dobroczynne dla zdrowia właściwości.

Dynia jest niskokaloryczna i jest bogatym źródłem beta- karotenu – prekursora witaminy A, witamin C, E, B6, B3, B1, B5 i kwasu foliowego; zawiera minerały takie jak magnez, mangan, potas, wapń, fosfor, żelazo i miedź. Witaminy A, C i E oraz niektóre zawarte w nich minerały są przeciwutleniaczami, dzięki czemu pomagają przeciwdziałać wolnym rodnikom odpowiedzialnym za starzenie się komórek i związane z rakiem i chorobami serca.

Zawarte w dyni witaminy z grupy B i błonnik regulują aktywność metaboliczną i poziom cukru we krwi. Kwas foliowy (witamina B9) jest przydatny w ciąży, ponieważ sprzyja prawidłowemu rozwojowi płodu i powstrzymuje homocysteinę, aminokwas, którego nadmierne stężenie we krwi zwiększa ryzyko chorób układu krążenia. Skoncentrowane w nasionach kwasy omega 3 działają przeciwzapalnie.

 

Różnorodność dyni 

Gatunek Cucurbita moschata obejmuje kilka odmian o charakterystycznym wydłużonym kształcie i smaku zbliżonym do orzechów laskowych:

Dynia Butternut: skórka w kształcie gruszki i gładka, jasnopomarańczowa; miąższ, słodko-pomarańczowy, jest kremowy. Może być przechowywany w całości przez długi czas.

Dynia Albenga: Ma wydłużony kształt i kończy się wybrzuszeniem, w którym skupiają się nasiona; jeśli uprawiany na ziemi, skręca się sam. Skórka jest koloru pomarańczowego, a jędrny miąższ ma smak podobny do orzechów laskowych

Dynia skrzypcowa: tak nazywana, ponieważ kształtem przypomina instrument muzyczny o tej samej nazwie; miąższ żółtopomarańczowy jest jędrny i słodki

Dynia Black Futsu: typowa dla Japonii, jest okrągła z zaznaczonymi podłużnymi żebrami; skóra jest twarda i brodawkowata, ciemnozielony kolor staje się beżowy w momencie dojrzałości

Dynia piżmowa Gatunek ten obejmuje dynię tradycyjnie używaną do dekoracji na Halloween. Można go łatwo pomylić z niektórymi odmianami należącymi do gatunku maxima, ponieważ są one podobne pod względem objętości i koloru, ale ich szypułka jest inna: szypułka Cucurbita pepo jest twarda i włóknista. Z kolei Cucurbita maxima ma kształt cylindryczny i jest delikatna.